Przed XII wiekiem więcej władców Sri Lanki udzielało wsparcia i patronatu Abhayagiris i podróżnikom, na przykład Faxian postrzegał Abhayagiris jako główną tradycję buddyjską na Sri Lance. Tendencja Abhayagiri jako dominującej sekty zmieniła się w XII wieku, kiedy Maha Viharaya uzyskał polityczne poparcie Parakramabahu I (1153–1186), który całkowicie zniósł tradycje Abhayagiri i Jetavanaya. Mnisi z tych dwóch tradycji zostali następnie zdegradowani i dano im wybór albo powrotu do świeckich na stałe, albo podjęcia próby reorganizacji zgodnie z tradycją Maha Viharaya jako samamery. Parakkamabāhu również wyznaczył sangharaję "Króla Sanghi", mnicha, który przewodniczył Sanghi i jej święceniom na Sri Lance z pomocą dwóch zastępców.
Dziedzictwo mahajany
Czczenie Awalokiteśvary trwa do dziś na Sri Lance, gdzie nazywa się go Natha. W bardziej nowych czasach niektórzy wykształceni na Zachodzie Theravādini próbowali ujawnić Nathę wraz z Maitreyą. Z drugiej strony tradycje i podstawowa ikonografia, w tym wizerunek Amitabhy na jego koronie, ujawniają Nathę jako Avalokiteśvarę.
Zdjęcie 828A | Najwyższy na świecie posąg chodzącego Buddy o wysokości 80 stóp w Pilimathalawa, Kandy | AntanO / Attribution-Share Alike 4.0 International
Autor : Willem Brownstok
Komentarze
Prześlij komentarz