Wczesna broń palna miała gorszą szybkostrzelność (angielski autor Tudorów spodziewa się ośmiu strzałów z angielskiego łuku w czasie potrzebnym, aby "gotowy strzelec" oddał pięć z nich), a François Bernier donosi, że dobrze wyszkoleni łucznicy konni w bitwie z Samugarh w 1658 r. "strzelali sześć razy, zanim eer zdążył strzelić dwa razy". Broń palna była dodatkowo bardzo podatna na deszczową pogodę. Z drugiej strony mieli większy zasięg skuteczny (do 200 jardów dla łuku, do 600 jardów dla łuku), większą penetrację i byli taktycznie lepsi w typowej sytuacji żołnierzy strzelających do siebie z tyłu przeszkody. Dodatkowo przebili stalowy pancerz bez potrzeby rozwijania specjalnej muskulatury. Armie wyposażone w pistolety mogły więc zapewnić większą siłę ognia,a doskonale wyszkoleni łucznicy stali się przestarzali na polu bitwy. Bitwa pod Cerignola w 1503 roku została wygrana przez Hiszpanię normalnie przy użyciu broni palnej z zamkiem zapałkowym, co jest pierwszą ważną bitwą w Europie wygraną z użyciem broni palnej.
Zdjęcie 698A | Żeński akrobata strzelający strzałą z łukiem w stopach; Ceramika pelikai w stylu Gnathia; IV wiek pne | Marcus Cyron / Attribution-Share Alike 3.0 Unported
Autor : Peter Skalfist
Referencje:
Historia broni i techniki wojskowej od momentu jej powstania
Komentarze
Prześlij komentarz