Początkowo stypendium żydowskie było ustne i przekazywane z pokolenia na pokolenie. Rabini objaśniali i debatowali nad Torą (spisaną Torą wyrażoną w Biblii hebrajskiej) i dyskutowali o Tanachu bez pożytku z dzieł pisanych (innych niż same księgi biblijne), chociaż niektórzy mogli robić prywatne notatki (megillot setarim), co ilustrują, orzeczenia sądowe. Sytuacja zmieniła się drastycznie, zwykle w wyniku zniszczenia wspólnoty żydowskiej i Drugiej Świątyni w roku 70 i wynikającego z tego przewrotu żydowskich norm społecznych i prawnych. Ponieważ rabini musieli zmierzyć się z ostatnią rzeczywistością - zwykle judaizmem bez świątyni (służącym jako centrum nauczania i studiów) oraz Judeą, rzymską prowincją,bez przynajmniej częściowej autonomii - nastąpił gwałtowny dyskurs prawniczy i nie można było utrzymać starego systemu ustnej nauki. W tym okresie dyskurs rabiniczny zaczął być zapisywany na piśmie.
Zdjęcie 244B | Wczesny druk Talmudu (Ta'anit 9b); z komentarzem Rashiego | różne / domena publiczna
Autor : Tobias Lanslor
Referencje:
Judaizm od jego początków do współczesnego nurtu prawosławnego
Komentarze
Prześlij komentarz