Orzeczenie Sądu Najwyższego w sprawie Hollywood Anti-trust Case z 1948 r. Zakazało "rezerwacji blokowych", w których filmy hitowe były oferowane właścicielom kin wyłącznie w paczkach wraz z kronikami filmowymi i kreskówkami lub krótkometrażowymi filmami aktorskimi. Zamiast otrzymywać rozsądny procent pakietu, krótkie karykatury musiały być sprzedawane osobno za ceny, które właściciele teatrów byli gotowi za nie zapłacić. Krótkie kreskówki były stosunkowo drogie i można je było teraz usunąć z programu bez utraty zainteresowania całym aspektem, co stało się rozsądnym sposobem na obniżenie kosztów, gdy coraz więcej potencjalnych widzów wydawało się pozostać w domu, aby oglądać filmy na swoich telewizorach.. Większość kreskówek trzeba było kilkakrotnie wydawać ponownie, aby odzyskać zainwestowany budżet. Pod koniec lat sześćdziesiątych większość studiów zaprzestała produkcji kreskówek teatralnych.Nawet Warner Bros. And Disney, z nielicznymi wyjątkami, przestali robić krótkie karykatury teatralne po 1969 roku. Walter Lantz był ostatnim z producentów klasycznych kreskówek, który zrezygnował, kiedy zamknął swoje studio w 1973 roku.
Zdjęcie 002B | Wciąż nienazwany Tweety debiutujący w A Tale of Two Kitties (1942) | Nieznany autor / domena publiczna
Autor : Daniel Mikelsten
Komentarze
Prześlij komentarz