Pierwsze armaty pojawiły się w Rosji około 1380 roku, dotychczas używane były tylko podczas oblężeń, często przez obrońców. Mniej więcej w tym samym okresie Cesarstwo Bizantyjskie zaczęło gromadzić własną armatę, aby stawić czoła zagrożeniom osmańskim, zaczynając od armaty średniej wielkości o długości 3 stóp (0,91 m) i 10 kalibrów. Pierwsze zdecydowane użycie artylerii w regionie miało miejsce przeciwko osmańskiemu oblężeniu Konstantynopola w 1396 r., Które zmusiło Turków do wycofania się. Nabyli własną armatę i ponownie oblegali stolicę Bizancjum w 1422 r., Używając "sokołów", które były krótkimi, ale szerokimi działami. Przed oblężeniem Konstantynopola było wiadomo, że Turcy posiadali zręczność do rzucania armat średniej wielkości, ale zasięg niektórych dział, które byli w stanie wystawić, znacznie przekroczył oczekiwania obrońców.Czynnikiem przyczyniającym się do tego osmańskiego postępu w produkcji broni była nieco tajemnicza postać wyznania Orbana (Urbana), Węgra (niektórzy sugerują, że był Niemcem). Jedna armata zaprojektowana przez Orbana została nazwana "Bazyliką" i miała 27 stóp (8,2 m) długości i była w stanie cisnąć kamienną kulę o masie 600 funtów (272 kg) na odległość 1,6 km.
Zdjęcie 764A | Rękojeść Tannenberg to broń palna odlewana z brązu. Otwór wylotowy 15–16 mm. Znaleziono w studni zniszczonego w 1399 roku zamku Tannenberg. Najstarsza zachowana broń palna z Niemiec. | PHGCOM / Attribution-Share Alike 3.0 Unported, 2.5 Generic, 2.0 Generic and 1.0 Generic
Autor : Vasil Teigens
Referencje:
Historia broni i techniki wojskowej od momentu jej powstania
Komentarze
Prześlij komentarz