Na przełomie XIX i XX wieku proporcjonalnie mały, wciąż znaczący społecznie przekrój tradycyjnej elity Chin (tj. Właścicieli ziemskich i biurokratów) był coraz bardziej sceptyczny co do skuteczności, a nawet moralnej wartości konfucjanizmu. Ci sceptyczni ikonoklastowie utworzyli ostatnią część chińskiego społeczeństwa, nową inteligencję, której pojawienie się - lub jak nazwałby to historyk Chin Maurice Meisner, ich dezercję - zwiastowało początek zniszczenia szlachty jako klasy społecznej w Chinach.
Upadek ostatniej cesarskiej chińskiej dynastii w 1911 r. Oznaczał ostateczną klęskę konfucjańskiego porządku moralnego i uczynił wiele, aby konfucjanizm stał się synonimem politycznego i społecznego konserwatyzmu w umysłach chińskich intelektualistów. To właśnie połączenie konserwatyzmu i konfucjanizmu nadało obrazoburczy charakter chińskiej myśli intelektualnej w pierwszych dekadach XX wieku.
Chiński ikonoklazm został wyrażony najgłębiej i najgłośniej przez Chen Duxiu podczas niedawnego Ruchu Kulturowego, który miał miejsce w latach 1915-1919. Proponując "całkowite zniszczenie tradycji i wartości z przeszłości", niedawny Ruch Kulturowy został zainicjowany przez niedawną Młodzież, czasopismo, które zostało wydane przez Chen Duxiu i wywarło ogromny wpływ na młodych, których pierwsze publikacje ukazały się na łamach magazynu.
Zdjęcie 046B | Brytyjski premier Winston Churchill, prezydent Stanów Zjednoczonych Franklin D. Roosevelt i Stalin, wielka trójka przywódców aliantów podczas II wojny światowej na konferencji w Jałcie w lutym 1945 r. | Fotograf rządowy USA / domena publiczna
Autor : Willem Brownstok
Referencje:
Historia komunizmu i marksizmu-leninizmu: Od jego początków do upadku
Warianty komunizmu na świecie: Stalinizm, maoizm i eurokomunizm
Komentarze
Prześlij komentarz