W 1259 r. Pojawił się rodzaj "lancy emitującej ogień" (tuhuoqiang 突 火槍) i zgodnie z Historią pieśni: "Wykonana jest z dużej bambusowej tuby, a wewnątrz wypełniona jest zwitek peletu (子 窠). Ogień gaśnie, całkowicie wypluwa tylną kulę, a dźwięk jest jak bomba, którą można usłyszeć z pięćset lub więcej kroków. " Wspomniany zwitek śrutu jest prawdopodobnie pierwszym prawdziwym pociskiem w zapisanej historii, w zależności od tego, jak zdefiniowano pocisk, ponieważ zakrył lufę, w przeciwieństwie do poprzednich kooperantów używanych w lancy ognistej. Lance ogniowe przekształcone z "bambusowej (lub drewnianej lub papierowej) broni palnej z lufą w metalową lufę", aby lepiej wytrzymać wybuchowe ciśnienie prochu strzelniczego. Stamtąd rozgałęział się na kilka niepodobnych prochowych ramion zwanych "eruptorami"pod koniec XII i na początku XIII wieku, z podobnymi funkcjami, czego przykładem jest "rurka wypełniająca niebo", która wypluwa trujący gaz i odłamki porcelany, "rurka z magiczną mgiełką przenikającą przez otwór latający piasek" (鑽 穴 飛砂 神 霧 筒), które wypluwały piasek i trujące chemikalia do otworów, oraz bardziej konwencjonalną "tykwę ognistą ładującą falangę", która wystrzeliwała kulki ołowiu.
Zdjęcie 723A | Armata z brązu z napisem z 3 roku ery Zhiyuan (1332) dynastii Yuan (1271-1368); została odkryta w świątyni Yunju w dzielnicy Fangshan w Pekinie w 1935 roku. | BabelStone / Attribution-Share Alike 3.0 Unported
Autor : Daniel Mikelsten
Referencje:
Historia broni i techniki wojskowej od momentu jej powstania
Komentarze
Prześlij komentarz