Jeszcze w XX wieku katolicy określali protestantów jako heretyków. W konsekwencji Hilaire Belloc, w swoim czasie jeden z najbardziej rzucających się w oczy mówców o katolicyzmie w Wielkiej Brytanii, otwarcie wypowiadał się na temat "protestanckiej herezji". Zdefiniował nawet islam jako "chrześcijańską herezję", ponieważ muzułmanie akceptują wiele zasad chrześcijaństwa, ale zaprzeczają boskości Chrystusa.
Chociaż w drugiej połowie wieku, a przede wszystkim po Soborze Watykańskim II, Kościół katolicki w duchu ekumenizmu dążył do osłabienia skutków protestantyzmu jako formalnej herezji, odnosząc się do wielu protestantów, którzy: Jako materialni heretycy "nie z własnej winy nie znają Chrystusa i Jego Kościoła", z drugiej strony, nauki protestantyzmu są w rzeczywistości formalnie heretyckie z katolickiego punktu widzenia. Nowe użycie w kontekstach ekumenicznych sprzyja określaniu protestantów jako "oddzielonych braci".
Zdjęcie 172B | Ta ilustracja z 1711 roku do Index Librorum Prohibitorum przedstawia Ducha Świętego zasilającego książkę płonącym ogniem. | Nieznany autor / domena publiczna
Autor : Mikael Eskelner
Referencje:
Historia i ekspansja chrześcijaństwa od jego początków do V wieku
Chrześcijaństwo w okresie Ante-Nicejskim, Ojcowie Kościoła i prześladowania chrześcijan
Komentarze
Prześlij komentarz