Angielski długi łuk był w dużej mierze odpowiedzialny za uczynienie Anglii główną potęgą militarną w późnym średniowieczu, Anglicy wprowadzili ten śmiercionośny długi łuk podczas bitwy pod Crecy. Król Edward III pustoszył okolicę podczas inwazji na Francję, król Francji Filip VI przechwycił Anglików w pobliżu miasta Crecy. Francuzi z łatwością przewyższali liczebnie Anglików. Oprócz rycerzy w zbrojach armia francuska miała dodatkowo blisko 4000 genueńskich kuszników. Ale angielscy łucznicy przewyższali liczebnie Genueńczyków i padały deszczowe strzały, Anglicy mogli strzelać pięć razy szybciej niż genueńscy kusznicy. Kiedy francuscy rycerze konni próbowali przedostać się do angielskich linii, łucznicy zwrócili na nich uwagę i zaczęli strzelać, powodując chaos. Konie zaczęły się zderzać ze sobą,kawaleria została zniszczona, a armia francuska unicestwiona. Długi łuk został wykonany z prostego kawałka drewna, ale jego układ był dość wyrafinowany. Grzbiet łuku, część odwrócona od łucznika, był bardziej giętkim drewnem, co pozwalało na ostrzejsze wyginanie łuku bez łamania się i powodowania żadnych dodatkowych uszkodzeń.
Zdjęcie 643A | Frankijski topór do rzucania z V i VI wieku naszej ery | Anonimowe / Uznanie autorstwa - na tych samych warunkach 3.0 Unported
Autor : Peter Skalfist
Referencje:
Historia broni i techniki wojskowej od momentu jej powstania
Komentarze
Prześlij komentarz