Od XV do XVIII wieku nastąpił powszechny postęp w technologii prochu. Rozwój militarny w Europie i agresywne stosowanie postępu technicznego w tym okresie są ogólnie określane jako wczesna nowa wojna, kiedy Europa uzyskała globalną przewagę w wojnie głębinowej i architekturze fortecy. Ostatecznie nauki wojskowe w Europie doprowadziły do wyraźnego technologicznego odejścia od reszty świata, znanego jako Wielka Rozbieżność, termin ukuty przez Samuela P. Huntingtona. Proch strzelniczy miał kluczowe znaczenie, dopóki nie został zastąpiony przez bardziej zaawansowane materiały wybuchowe, począwszy od 1860 roku.
Wczesna broń palna Ming
Rozwój i proliferacja broni w Chinach były kontynuowane za czasów dynastii Ming. Sukces jego założyciela Zhu Yuanzhanga, który ogłosił, że jego panowanie przypada na erę Hongwu, czyli "Wielkiej Wojny", często przypisywano jego skutecznemu używaniu broni palnej.
Większość wczesnych dział Ming ważyła od dwóch do trzech kilogramów, podczas gdy broń uważana wówczas za "dużą" ważyła zaledwie siedemdziesiąt pięć kilogramów. Źródła Ming sugerują broń, czego przykładem są te śrutowe kamienie i żelazne kule, ale były one używane głównie przeciwko ludziom, a nie do powodowania uszkodzeń konstrukcyjnych statków lub ścian. Celność była niska i ograniczono je do zakresu zaledwie 50 kroków.
Zdjęcie 736A | Mur obronny rezydencji księcia Qin, część zachodnia. | 猫猫 的 日记 本 / Attribution-Share Alike 4.0 International
Autor : Daniel Mikelsten
Referencje:
Historia broni i techniki wojskowej od momentu jej powstania
Komentarze
Prześlij komentarz