Wraz z pojawieniem się lepszych materiałów po pierwszej wojnie światowej, lekkie karabiny maszynowe stały się łatwiejsze do przenoszenia; Projekty, których przykładem jest lekki karabin maszynowy Bren, zastąpiły masywnych poprzedników, takich jak pistolet Lewis, w roli broni pomocniczej drużyny, podczas gdy nowy podział na średnie karabiny maszynowe, takie jak karabin maszynowy M1919 Browning, i ciężkie karabiny maszynowe, takie jak Browning M2, stał się wyraźniejszy. Nowoczesne projekty zrezygnowały szczególnie z systemów chłodzenia płaszczem wodnym jako zarówno niepożądanych, ponieważ większy nacisk na taktykę mobilną, jak i zbędnych, dzięki alternatywnej i doskonałej technice zapobiegania przegrzewaniu się poprzez zamianę beczek.
W latach międzywojennych dodatkowo wyprodukowano pierwszy szeroko stosowany i odnoszący sukcesy karabin maszynowy ogólnego przeznaczenia, niemiecki MG 34. Podczas gdy ten karabin maszynowy był równie sprawny w lekkich i średnich rolach, okazał się trudny w produkcji ilościowej, a eksperci w zakresie przemysłowej obróbki metali byli wezwano do przeprojektowania broni pod kątem nowego oprzyrządowania, tworząc MG 42. Ta broń była prostsza, tańsza w produkcji, strzelała szybciej i zastąpiła MG 34 we wszystkich zastosowaniach z wyjątkiem mocowań pojazdów, ponieważ system wymiany luf w MG 42 nie mógł działać kiedy został zamontowany.
Zdjęcie 792A | MG 42 ze złożonym dwójnogiem | NotLessOrEqual / Public domain
Autor : Vasil Teigens
Referencje:
Historia broni i techniki wojskowej od momentu jej powstania
Komentarze
Prześlij komentarz