System zniewolenia, ustanowiony głównie przed przybyciem Francuzów, był już w toku. Francuska praktyka zniewolenia ostatecznie istniała bardziej jako adaptacja do istniejącego systemu, a nie narzucanie nowoczesnego systemu rdzennym ludom i przestrzeniom. Zniewolenie zostało przyjęte przez francuskich osadników na dobre od 1632 roku, kontynuując okupację anglo-kanadyjską w XVIII wieku. Początkowo niewolnictwo w kolonii było komplikowane przez etyczne stanowisko Francji w tej sprawie: Posiadanie niewolników we współczesnej Francji nie było prawnie uznawane (zgodnie z ich doktryną wolnej ziemi), ale można je było usprawiedliwić rozumieniem, że tylko akt zniewolenia ludzie byli uznawani za nieetycznych i akceptowano po prostu kupowanie lub przyjmowanie niewolników. Mając nadzieję, że uda się naśladować sukces gospodarczy innych kolonii, Francji "Administracja królewska uległa kanadyjskim naciskom ze strony urzędników kolonialnych kupujących niewolników i wydała rozporządzenie Raudota z 1709 r., wprowadzające w życie rozporządzenie legalności niewolnictwa w środowisku kolonialnym Doliny Świętego Wawrzyńca.
Zdjęcie 622A | nowoczesna Francja, 1750 | JF Lepage / Attribution-Share Alike 3.0 Unported
Autor : Mikael Eskelner
Referencje:
Historia niewolnictwa: Od starożytności do hiszpańskiego kolonializmu w Ameryce
Niewolnictwo we współczesnym islamie i w byłych koloniach Ameryki
Komentarze
Prześlij komentarz