Potencjalnie samoreaktywne T-cells nie są aktywowane w miejscach uprzywilejowanych immunologicznie, gdzie antygeny ulegają ekspresji w obszarach nieobjętych nadzorem. Może to nastąpić w jądrach, jak pokazuje. Anatomiczne bariery mogą oddzielić limfocyty od antygenu, przykładem jest centralny układ nerwowy (bariera krew-mózg). Naiwni T-cells nie są obecni w dużych ilościach w tkankach obwodowych, ale pozostają normalnie w krążeniu i tkance limfatycznej.
Niektóre antygeny mają zbyt niskie stężenie, aby wywołać odpowiedź immunologiczną - stymulacja podprogowa prowadzi do apoptozy w limfocytach T.
Miejsca te obejmują przednią komorę oka, jądra i płód. Obszary te są chronione przez kilka mechanizmów: ekspresja Fas-ligand wiąże Fas na limfocytach indukując apoptozę, cytokiny przeciwzapalne (w tym TGF-beta i interleukina 10) oraz bariera tkanka krwi ze ścisłymi połączeniami między komórkami śródbłonka.
W łożysku indoloamina 2, 3-dioksygenaza (IDO) rozkłada tryptofan, tworząc mikrośrodowisko "pustyni tryptofanowej", które hamuje proliferację limfocytów.
Zdjęcie 502A | Legenda do danych dotyczących selekcji komórek T. | Immcarle64 / Attribution-Share Alike 4.0 International | Page URL : (https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Legend_for_T_cell_selection_figures.png) z Wikimedia Commons
Autor : Franklin Walzem
Komentarze
Prześlij komentarz