Dzięki zastosowaniu określonych leków profilowanie rybosomów może ujawnić regiony inicjujące mRNA lub regiony wydłużające. Regiony inicjujące można wykryć przez dodanie harringtoniny lub laktydomycyny, aby zapobiec ponadto jakiejkolwiek inicjacji. Umożliwia to analizę początkowego kodonu mRNA w całym lizacie komórkowym, który został wykorzystany do określenia sekwencji innych niż AUG, które inicjują translację. Inne wydłużające się regiony można wykryć przez dodanie antybiotyków, takich jak cykloheksymid, które hamują translokację, chloramphenicol który hamuje przenoszenie peptydów w rybosomie lub oznacza nielekowy, taki jak zamrażanie termiczne. Te metody zamrażania elongacji pozwalają na analizę kinetyki translacji. Ponieważ wiele rybosomów może tłumaczyć pojedynczą cząsteczkę mRNA, aby przyspieszyć działanie translacji, RiboSeq demonstruje regiony kodujące białka w mRNA i jak szybko to się robi w zależności od sekwencjonowanego mRNA. To ponadto pozwala na profilowanie rybosomu, aby pokazać miejsca pauzy w transkryptomie w określonych kodonach. Te miejsca powolnej lub wstrzymanej translacji przejawiają się zwiększeniem gęstości rybosomów, a przerwy te mogą łączyć określone białka z ich rolami w komórce.
Zdjęcie 251A | Ribosome Profilowanie w skrócie | DennisPietras / Attribution-Share Alike 4.0 International | Page URL : (https://commons.wikimedia.org/wiki/File:RibosomeProfilejpg.jpg) from Wikimedia Commons
Autor : Yavor Mendel
Komentarze
Prześlij komentarz