Wykazano, że receptor limfocytów B bierze udział w patogenezie różnych raków limfoidalnych pochodzących z limfocytów B. Pomimo faktu, że może być możliwe, że stymulacja przez wiązanie antygenu przyczynia się do proliferacji złośliwych komórek B, coraz więcej dowodów wskazuje na to, że niezależne od antygenu autoasocjacje BCR są kluczowym aspektem w rosnącej liczbie nowotworów B-komórkowych sygnalizacji receptora komórek B jest obecnie celem terapeutycznym w różnych nowotworach limfoidalnych.
Epitop
Epitop, zwany dodatkowo determinantą antygenową, to część antygenu, która jest rozpoznawana przez, w szczególności przez przeciwciała, komórki B lub komórki T. Zilustrowane przez, epitop jest specyficznym fragmentem antygenu, z którym wiąże się przeciwciało. Część przeciwciała, która wiąże się z epitopem, nazywana jest paratopem. Pomimo faktu, że epitopy są zwykle białkami obcymi, sekwencje pochodzące od gospodarza, które można rozpoznać (tak jak w przypadku chorób autoimmunologicznych), są dodatkowo epitopami.
Zdjęcie 457A | Schematyczne przedstawienie szlaków sygnałowych receptorów komórek B. Agregacja BCR szybko aktywuje kinazy z rodziny SRC, w tym BLK, LYN i FYN oraz kinazy tyrozynowe SYK i BTK. Jako taka, metoda katalizuje tworzenie "sygnałosomu", który składa się z wyżej wymienionych kinaz tyrozynowych, BCR i białek adaptorowych, jak pokazano w BLNK i CD19, a ponadto jako cząsteczki sygnałowe, zilustrowane przez P13K, PLCy2 i VAV. | Altaileopard / Attribution-Share Alike 3.0 Unported | Page URL : (https://commons.wikimedia.org/wiki/File:B_cell_signalling.png) z Wikimedia Commons
Autor : Russom Kilsen
Komentarze
Prześlij komentarz