Mapowanie w wysokiej rozdzielczości

Mapowanie fizyczne w wysokiej rozdzielczości mogłoby rozdzielić setki kilozasad na pojedynczy nukleotyd DNA. Główną techniką MAP takiej dużej DNA regionów jest wysoka rozdzielczość FISH Mapowanie, co może być osiągnięte przez hybridization sond do długich interfazy chromosomów lub sztucznie dłuższy chromatyny. Ponieważ ich struktura hierarchiczna jest mniej skondensowana w porównaniu z chromosomami prometaphase i metaphase, standardowym celem in situ hybridization, można było uzyskać wysoką rozdzielczość mapowania fizycznego.

FISH Mapowanie FISH przy użyciu chromosomu międzyfazowego jest konwencjonalnym działaniem in situ w celu DNA zmapowania sekwencji DNA od 50 do 500 kilozasad, które są naturalnie klonami syntenic DNA. Jednak absolutnie wydłużona moc chromosomów zostaje cofnięta i tworzy alternatywne fizyczne porządki map. W konsekwencji niezbędne jest badanie statystyczne, aby wygenerować dokładną mapę regulacji chromosomów międzyfazowych.

Zdjęcie 240A | Omówienie przepływu pracy Perturb-seq | Sdlee94 / Attribution-Share Alike 4.0 International | Page URL : (https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Overview_of_Perturb-seq_workflow.jpeg) from Wikimedia Commons

Zdjęcie 240A | Omówienie przepływu pracy Perturb-seq | Sdlee94 / Attribution-Share Alike 4.0 International | Page URL : (https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Overview_of_Perturb-seq_workflow.jpeg) from Wikimedia Commons

Autor : Milos Pawlowski

Referencje:

Techniki biologii molekularnej II

Narzędzia biologii molekularnej V

Komentarze