Pomiędzy ultraortodoksami a konserwatystami, nowe prawosławie w Ameryce dodatkowo połączyło się, stając się mniej ogólnym terminem, a bardziej odmiennym ruchem. Jej przywódca w okresie powojennym, rabin Joseph B. Soloveitchik, opuścił Agudas Israel, przyjmując zarówno pro-syjonistyczne stanowisko, jak i pozytywny, choć powściągliwy, stosunek do kultury zachodniej. Jako dziekan RIETS i honorowy przewodniczący komitetu halachy RCA, Soloveitchik przez dziesięciolecia kształtował nową prawosławie. Podczas gdy różnice ideologiczne z konserwatystami były wyraźne, kiedy RCA podkreślała objawiony przez Boga status Tory i ścisłe przestrzeganie halachy, o tyle socjologiczne granice były mniejsze. Wielu członków nowej ortodoksyjnej publiczności było ledwie spostrzegawczych,a znaczna liczba gmin nie wprowadziła podziału na płeć w swoich synagogach - fizycznie oddzielne miejsca siedzące stały się znakiem rozpoznawczym prawosławno-konserwatystów w latach pięćdziesiątych XX wieku i przez wiele lat były silnie promulgowane przez RCA. Jeszcze w 1997 roku siedem zborów OU nie miało jeszcze podziału.
Zdjęcie 266B | Beth Medrash Govoha (hebr. בית מדרש גבוה), w Lakewood, niedawne Jersey w Stanach Zjednoczonych, największej jesziwie na świecie poza Izraelem | Domena anonimowa / publiczna
Autor : Yuri Galbinst
Referencje:
Judaizm od jego początków do współczesnego nurtu prawosławnego
Komentarze
Prześlij komentarz