Papiestwo w Awinionie, czasami określane jako niewola babilońska, to okres od 1309 do 1378 roku, w którym siedmiu papieży przebywało w Awinionie we współczesnej Francji. W 1309 roku papież Klemens V przeniósł się do Awinionu w południowej Francji. Wzrosło zamieszanie i polityczna wrogość, gdy prestiż i wpływy Rzymu zanikały bez rezydenta papieża. Kłopoty osiągnęły swój szczyt w 1378 roku, kiedy Grzegorz XI zmarł podczas wizyty w Rzymie. Papieskie konklawe zebrało się w Rzymie i wybrało Urbana VI, Włocha. Urban szybko zraził francuskich kardynałów i zwołali drugie konklawe, wybierając Roberta z Genewy na następcę Grzegorza XI, rozpoczynając zachodnią schizmę.
Krytyka korupcji Kościoła
John Wycliffe, angielski uczony i domniemany heretyk najbardziej znany z potępiania zepsucia Kościoła, był prekursorem reformacji protestanckiej. Podkreślił wyższość Biblii i wezwał do bezpośredniego związku między Bogiem a osobą ludzką, bez ingerencji kapłanów i biskupów. Jego zwolennicy odegrali rolę w angielskiej reformacji. Jan Hus, czeski teolog przebywający w Pradze, był pod wpływem Wiklifa i wypowiadał się przeciwko zepsuciu, które widział w Kościele. Był prekursorem reformacji protestanckiej, a jego spuścizna stała się potężnym symbolem czeskiej kultury w Czechach.
Zdjęcie 133B | Obraz Jana Husa na Soborze w Konstancji autorstwa Václava Brožíka. | Tankred / domena publiczna
Autor : Martin Bakers
Referencje:
Historia i ekspansja chrześcijaństwa od jego początków do V wieku
Komentarze
Prześlij komentarz