Afrykańskie zniewolenie stało się bardziej powszechne w Brazylii w połowie XVI wieku, niemniej niewolnictwo rdzennych mieszkańców trwało do XVII, a nawet XVIII wieku na brazylijskich pustkowiach. W ciągu pierwszych 250 lat po kolonizacji ziemi około 70% wszystkich imigrantów do kolonii było niewolnikami. Miejscowi niewolnicy pozostawali w tym czasie znacznie tańsi niż ich afrykańscy odpowiednicy, niemniej jednak cierpieli z powodu przerażającej liczby zgonów z powodu europejskich chorób. Mimo że przeciętny afrykański niewolnik dożył zaledwie dwudziestu trzech lat z powodu strasznych warunków pracy, było to jednak o cztery lata dłużej niż niewolnicy rdzenni, co było dużym wkładem w wysoką cenę niewolników afrykańskich. Z drugiej strony ceny miejscowych niewolników były niższe, nigdy nie skupiano się na utrzymaniu rodzin niewolników.Ponieważ zniewolone ludy były zawsze tak dostępne, czy to w drodze podboju, czy kupowania ich na rynku, ekonomiczna zachęta do zjednoczenia rodzin nigdy się nie ujawniła.
Zdjęcie 599A | Engenho w Captaincy of Pernambuco, największym i najbogatszym obszarze produkcji cukru na świecie w okresie kolonialnej Brazylii. | Frans Post (1612–1680) / domena publiczna
Autor : Mikael Eskelner
Referencje:
Historia niewolnictwa: Od starożytności do hiszpańskiego kolonializmu w Ameryce
Niewolnictwo we współczesnym islamie i w byłych koloniach Ameryki
Komentarze
Prześlij komentarz