Zakaz pracy przymusowej ludności rdzennej

Przed hiszpańską kolonizacją obu Ameryk, niewolnictwo było powszechną instytucją wśród niektórych rdzennych ludów prekolumbijskich, w szczególności Azteków. Hiszpański podbój i osadnictwo we współczesnym świecie szybko doprowadziły do ​​podporządkowania sobie na dużą skalę rdzennych mieszkańców całego ludu Karaibów przez Kolumba podczas jego czterech wypraw. Początkowo praca przymusowa była środkiem, za pomocą którego konkwistadorzy mobilizowali rodzimą siłę roboczą, co miało katastrofalne skutki dla ludności. W przeciwieństwie do poparcia Korony Portugalskiej dla handlu niewolnikami w Afryce, los Reyes Católicos (angielski: Katoliccy monarchowie) sprzeciwiał się niewolnictwu rdzennych ludów na nowo podbitych ziemiach z powodów religijnych. Kiedy Kolumb wrócił z miejscowymi niewolnikami, rozkazali ocalałym wrócić do ojczyzny. W 1512 rokupod naciskiem braci dominikanów, prawa z Burgos zostały wprowadzone w celu ochrony praw tubylców we współczesnym świecie i zapewnienia ich wolności. Bulla papieska Sublimus Dei z 1537 r., Do której Hiszpania została zobowiązana, w podobny sposób oficjalnie zakazała niewolnictwa rdzennych ludów, ale została uchylona rok po jej ogłoszeniu.

Zdjęcie 623A | Alfonso X z Kastylii i Siete Partidas | Fundacja Colonial Williamsburg / Treść non-free

Zdjęcie 623A | Alfonso X z Kastylii i Siete Partidas | Fundacja Colonial Williamsburg / Treść non-free

Autor : Mikael Eskelner

Referencje:

Historia niewolnictwa: Od starożytności do hiszpańskiego kolonializmu w Ameryce

Niewolnictwo we współczesnym islamie i w byłych koloniach Ameryki

Komentarze