Od XVI w. Wybuchła reformacja protestancka, która objęła niemal wyłącznie terytoria, na których mówi się językami germańskimi (Holandia, Niemcy, Skandynawia, Wielka Brytania). Ostatnim cesarzem niemieckim koronowanym przez papieża był Maksymilian I w 1493 r. Podział religijny ostatecznie wywołał wojnę trzydziestoletnią (1618–1648), która ostatecznie doprowadziła do pokoju westfalskiego (1648) i istniejącego wyznaniowego podziału chrześcijaństwa germańskiego. Do dziś: Większość Austrii, Luksemburga, Flandrii (siłą), Księstwa Brabancji, Południowych (głównie Bawarii) i Zachodnich Niemiec (zwłaszcza Saary i Nadrenii, części Nadrenii Północnej-Westfalii) pozostała katolicka, podczas gdy północne i wschodnie Niemcy (zwłaszcza Prusy)) pozostał luterański. Pod pokojemreligia luterańskiego lub katolickiego władcy determinowała religię jego poddanych. Ostatni niemiecki papież, Benedykt XVI, urodził się w południowych Niemczech (Bawaria) i był wytworem tego wyznaniowego podziału. Terytoria romańskie pozostały katolickie (z wyjątkiem Genewy, gdzie narodził się kalwinizm), podczas gdy Skandynawia pozostała luterańska.
Zdjęcie 213B | Figura wyrzeźbiona na frankońskiej steli grobowej z Königswinter (VII w.), Znanej jako najwcześniejsze materialne świadectwo obecności chrześcijan w niemieckiej Nadrenii; postać jest przypuszczalnie przedstawieniem Chrystusa jako bohaterskiego wojownika dzierżącego włócznię, z aureolą lub koroną promieni emanującą z jego głowy. | Brigade Piron / Attribution-Share Alike 3.0 Unported
Autor : Stephen Baskolan
Referencje:
Historia i ekspansja chrześcijaństwa od jego początków do V wieku
Chrześcijaństwo w późnej starożytności i na Bliskim Wschodzie
Komentarze
Prześlij komentarz