Khopesz, dodatkowo nazywany kananejskim "sierpem", był używany głównie przez plemiona zamieszkujące okolice Mezopotamii. Te plemiona, które od czasu do czasu atakowały Egipcjan, używały Khopesza jako swojej głównej broni. Plemiona te później zaczęły handlować z Egipcjanami, a Egipcjanie byli pod takim wrażeniem kształtu i wykonania miecza, że sami zdecydowali się go przyjąć. Ramzes II był pierwszym faraonem, który użył chefeszu w walce podczas bitwy pod Kadesz. Khopesh został zaprojektowany w taki sposób, że może być używany jako topór, miecz lub sierp. Ostatecznie Khopesh stał się najpopularniejszym mieczem w całym Egipcie i symbolem władzy królewskiej i mistrzostwa. Asyryjski król Adad-nirari I (ok. 1307–1275 pne) zwykł pokazywać ten miecz podczas rytualnych ceremonii,a takie zakrzywione miecze można było zobaczyć w sztuce i obrazach Mezopotamii. Niektóre z tych mieczy Khopesh były koloru czarnego i miały pełny chwyt. Średnia długość Khopesh wynosiła około 40 do 60 cm, co jest prawdopodobnie powodem, dla którego sułtanat mameluków oparł na nim swój miecz, sejmitar. Ta broń później rozprzestrzeniła się po całym muzułmańskich imperiach i Europie Wschodniej.
Zdjęcie 639A | Faraon w swoim rydwanie pokonuje Hyksosów | Domena anonimowa / publiczna
Autor : Peter Skalfist
Referencje:
Historia broni i techniki wojskowej od momentu jej powstania
Komentarze
Prześlij komentarz