Od końca IV wieku tytuł "Ojcowie Kościoła" był używany w odniesieniu do mniej lub bardziej fundamentalnie określonej grupy pisarzy kościelnych, do których odwołuje się jako autorytety w sprawach doktrynalnych. Są to pierwsi i wpływowi teologowie i pisarze wczesnego Kościoła chrześcijańskiego, którzy wywarli silny wpływ na rozwój protoortodoksji. Stworzyli dwa rodzaje prac: Teologiczne i "apologetyczne", przy czym te ostatnie były dziełami, których celem jest obrona wiary poprzez użycie rozumu do obalenia argumentów przeciwko prawdziwości chrześcijaństwa.
Apologeci
W obliczu krytyki ze strony filozofów greckich i prześladowań apologeci pisali, aby usprawiedliwić i bronić doktryny chrześcijańskiej. Prace Justina Męczennika stanowią najwcześniejsze zachowane chrześcijańskie "przeprosiny" znacznej wielkości.
Ojcowie apostolscy
Najwcześniejsi Ojcowie Kościoła (w ciągu dwóch pokoleń Dwunastu Apostołów Chrystusa) są powszechnie nazywani Ojcami Apostolskimi, ponieważ podobno znali i studiowali osobiście pod kierunkiem apostołów. Ważnymi ojcami apostolskimi drugiego wieku są papież Klemens I (zm. 99), Ignacy Antiocheński (ok. 35 - ok. 110) i Polikarp ze Smyrny (ok. 69 - ok. 155). Co więcej, Pasterz Hermasa jest powszechnie umieszczany w pismach Ojców Apostolskich, mimo że jego autor jest nieznany.
Zdjęcie 169B | Scena przedstawiająca Chrystusa Pantokratora z rzymskiej mozaiki w kościele Santa Pudenziana w Rzymie, ok. 410 ne | Welleschik / Attribution-Share Alike 3.0 Unported
Autor : Mikael Eskelner
Referencje:
Historia i ekspansja chrześcijaństwa od jego początków do V wieku
Chrześcijaństwo w okresie Ante-Nicejskim, Ojcowie Kościoła i prześladowania chrześcijan
Komentarze
Prześlij komentarz