Kiedy Hiszpania po raz pierwszy zniewoliła rdzennych Amerykanów na Hispanioli, a następnie zastąpiła ich niewoli Afrykanami, ustanowiła niewolniczą siłę roboczą jako podstawę kolonialnej produkcji cukru. Europejczycy wierzyli, że Afrykanie rozwinęli odporność na choroby europejskie i nie będą tak podatni na zachorowania jak rdzenni Amerykanie, ponieważ nie byli jeszcze narażeni na działanie patogenów. W 1501 roku hiszpańscy koloniści zaczęli importować zniewolonych Afrykanów z Półwyspu Iberyjskiego do swojej kolonii Santo Domingo na wyspie Hispaniola. Ci pierwsi Afrykanie, którzy zostali zniewoleni w Europie przed przekroczeniem Atlantyku, mogli mówić po hiszpańsku, a być może nawet byli chrześcijanami. Około 17 z nich rozpoczęło swoją działalność w kopalniach miedzi, a około stu zostało wysłanych na wydobycie złota.Kiedy choroby Starego Świata dziesiątkowały rdzenne populacje Karaibów w pierwszych dziesięcioleciach XVI wieku, zniewoleni czarni z Afryki (bozales) stopniowo zastępowali pracę, ale w podobny sposób mieszali się i łączyli w lotach ku wolności, tworząc bordowe społeczności mieszanej rasy we wszystkich krajach. Wyspy, na których Europejczycy doprowadzili do zniewolenia ruchomości.
Zdjęcie 625A | Viceroy Antonio de Mendoza i Indianie Tlaxcalan walczą z Caxcanes w wojnie Mixtón | Alfonso X el Sabio (1221-1284) / domena publiczna
Autor : Mikael Eskelner
Referencje:
Historia niewolnictwa: Od starożytności do hiszpańskiego kolonializmu w Ameryce
Niewolnictwo we współczesnym islamie i w byłych koloniach Ameryki
Komentarze
Prześlij komentarz