Instytucje buddyjskie przetrwały we wschodnich Indiach aż do inwazji islamskiej. Buddyzm przetrwał jednak wśród Barua (jednak praktykujących elementy Vaisnavitów), społeczności pochodzenia bengalskiego Magadh, która wyemigrowała do regionu Czittagong. Buddyzm indyjski przetrwał również wśród Newarów w Nepalu, którzy praktykują unikalną formę znaną jako buddyzm Newar.
Podczas gdy buddyjskie ośrodki klasztorne, takie jak Nalanda, zostały splądrowane, świątynie i stupy w miejscach pielgrzymek (na przykład Bodh Gaya) nie otrzymały takiego samego traktowania. Powodem, dla którego zostały one pozostawione bez szwanku, był fakt, że "nie stanowiły one materialnej legitymacji rywalizujących rodzin królewskich". Inskrypcje w Bodh Gaya wskazują, że świątynia Mahabodhi była używana do XIV wieku. Zgodnie z historią buddyzmu tybetańskiego lamy Taranathy w Indiach z XVII wieku, świątynia została odrestaurowana przez bengalską królową w XV wieku, a później przeszła w ręce właściciela ziemskiego i stała się ośrodkiem szajiwickim. Inskrypcje w Bodh Gaya wspominają o pielgrzymach buddyjskich odwiedzających ją w okresie upadku buddyzmu:
Zdjęcie 935A | Świątynia Mahabodhi, Bodh Gaya, przed restauracją z XIX wieku. | Nieznany autor / domena publiczna
Autor : Tobias Lanslor
Komentarze
Prześlij komentarz