Najstarszy neolityczny łuk znany w Europie został znaleziony w warstwach beztlenowych datowanych na okres 7, 400–7, 200 lat temu, najwcześniejszej warstwie osadnictwa na jeziorze w La Draga, Banyoles, Girona, Hiszpania. Nienaruszony okaz jest krótki na 1,08 m, ma przekrój w kształcie litery D i jest wykonany z drewna cisowego. Kamienne ochraniacze na nadgarstki, interpretowane jako eksponowane wersje naramienników, stanowią definiującą część kultury pucharów, a groty strzał są również powszechnie spotykane w grobach Beaker. Europejski neolit, groty strzał, obrażenia i wyobrażenia wskazują, że w Europie neolitu i wczesnej epoki brązu łucznictwo było główną formą przemocy międzyludzkiej. Jak zilustrowano, osada neolityczna w Carn Brea była zamieszkana między około 3700 a 3400 rokiem pne; wykopaliska wykazały, że wszystkie drewniane elementy na miejscu zostały spalone,a wokół prawdopodobnego wejścia do ogrodzenia znajdowało się skupisko grotów strzał; strzały te mogły być używane przez dużą grupę łuczników w zorganizowanym szturmie.
Zdjęcie 691A | Malowidło jaskiniowe przedstawiające bitwę między łucznikami, Morella la Vella, Walencja, Hiszpania. | Eduardo Hernández Pacheco / domena publiczna
Autor : Peter Skalfist
Referencje:
Historia broni i techniki wojskowej od momentu jej powstania
Komentarze
Prześlij komentarz